Niezapominajki. Dwa cholerne kwiatki.[ cz.1]

Jeden świat, a tak wielu ludzi.
Każdy inny. Każdy niepowtarzalny. Każdy z innej gliny. Lecz zawsze to "coś" połączy osoby ze sobą.
Nie znając prawdy tańczymy tak jak nam zagrają. Nie znamy świata "zewnętrznego" a nasze całe życie jest zamknięte pod kloszem zwanym "sejmem".
Kolejny upalny dzień. Promienie słońca przedzierały się uparcie przez każdą szparkę. Niosąc ze sobą suszę...

Biegła po schodach do domu. Gdy zostało jej zaledwie 16 schodków sięgnęła szybko ręką do torebki w poszukiwaniu kluczy od domu. Gdy poczuła zimno metalu i znany jej brzęk wyciągnęła pośpiesznie dłoń. Stanęła przed drzwiami i zaczęła przekładać klucze w poszukiwaniu tego od jej domu. Wsunęła go do zamka i przekręciła. Jak zawsze usłyszała wesołe szczekanie swojej suczki. Rzuciła torbę w bok i wpadła do pokoju.

Brunetka kolejny raz patrzyła na zegarek na monitorze. Wypuściła zrezygnowanie powietrze z ust. Kliknęła dwa razy w ikonkę. Wpisała adres i czekała, aż stroną się wyświetli.
Położyła głowę na biurku i czekała na sygnał od blondynki.
Gdy była już w stanie zasnąć usłyszała znane piknięcie. Podniosła się i kliknęła w wiadomość.
Ate : Przepraszam, przepraszam ! Ale to cholerne babsko zaczęło gadać, że nie należy spać na lekcjach ! >.<
Ai : Znowu spałaś ? O.o
Ate : No tak, bo przecież musiałam wstać o 7 [ a wiesz, że nie lubię tak rano] a poza tym jej lekcje są strasznie nudne.
Ai : No mówiłaś mi..
Ate : Yoru mam dla Ciebie dobrą wiadomość !
Ai : Tak ?
Ate : Kochanie moje drogie. Moja wielmożna i wszech mogąca mamusia pozwoliła mi do Ciebie jechać ! Zostaje kwestia pozwolenia Twojej mamy.
Ai : Taaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaak ! *.* .. Moja mama też się zgadza przecież rozmawiały.

Jak co dzień wstała normalnie. Spojrzała na zegarek i przetarła oczy. Nadal nic nie widziała, przez łzawiące oczy od ciągłego ziewania. Podeszła bliżej a obraz wydał się wyraźniejszy. " Co już 11 ?!". Wybiegła z pokoju wbiegając do łazienki przed swojego brata. Usłyszał jedynie "przepraszam" a następnie brązowe drzwi przed nosem. Spuścił głowę waląc nią w ścianę.
- Znowu ?
Brunetka w błyskawicznym tępię załatwiła poranne sprawy. Wbiegła do kuchni skąd w całym domu rozchodził się aromat naleśników.
- Yoru ile chcesz ?-spytała kobieta przewracając jednego na drugą stronę. Zielonooka miała lekki dylemat. Z jednej strony była cholernie głodna, lecz z drugiej na przystanku zaraz pojawi się autobus wraz z oczekiwaną osobą. Poczuła jak jej brzuch zaczyna burczeć a w głowie pokazuje się obraz naleśników. Podeszła do stołu i usiadła na krześle. " Chyba mi wybaczy".

Blondynka wyszła z autokaru a wzrokiem szukała dziewczyny z kartką. " Szukam znajomej.. Pomożesz ?". Podeszła do kierowcy odbierając od niego swoją torbę z ubraniami i nadal rozglądając sie za brunetką. Zmarszczyła lekko brwi, bo chociaż mogło się zdarzyć, że nie zabierze tej tabliczki i będzie musiała ją poznać po wyglądzie. Ale nigdzie jej nie było. Poszła przed siebie siadając na ławce i wyciągając telefon. " Zabiję ją jeśli nie przyjdzie za 30 sekund..". Oparła się plecami o tył siedzenia. Dłonią sięgnęła po lusterko i błyszczyk. " Może pójdę pozwiedzać ? .. No chyba oszalałam !"..
Każdy przechodzień patrzył na dziewczynę z lekkim zachwytem. Wprawdzie mówiąc ona nie widziała w sobie nic zachwycającego. " Dwie ręce i dwie nogi ? Co w tym pięknego ?..".
Lecz jej piękne blond włosy, sięgające poza ramiona, które zawsze były zadbane pomimo jej uporu, że ona je normalnie myje i nic więcej.
Chabrowe oczy, które są jak ocean, do którego można wpaść i się nie wydostać, lecz jej zdaniem są jak każde inne.
Pełne karmazynowe usta stworzone do całowania, w jej ocenie są normalne.
W końcu blask słońca zasłonił jej pewien chłopak. Stał nad nią i bezczelnie się w nią wpatrywał beż żadnego słowa.
Zmarszczyło lekko brwi.
- Ej a Ty co ?! Gwiazda filmowa jesteś, że se tak nade mną stajesz ?! Mów albo spadaj !- krzyknęła. On jedynie spojrzał na nią uważniej.
- Ty jesteś tą.. hmm.. Taiyo ?- spytał.
- Tak a co ?- odparła
- No to pewnie Ciebie mam do domu przyprowadzić ..- mówiąc to w jedną rękę złapał jej torbę a w drugą zaś jej dłoń ciągnąc ją za sobą.
- Czekaj, czekaj ! Co Ty sobie myślisz, że ja się dam tak zabrać ?! Mów mi gdzie mam iść i kim Ty do cholery jesteś ?!
- Zawsze musicie robić problemy ?
- Hę ?
- Jestem bratem Yoru .. Yukichi ..- wycedził nie odwracając się. " A co to jakaś epidemia na te imiona na Y ? "

Weszli do domu. Nie zdążyła nawet się rozejrzeć a już poczuła ramiona oplatające ją. Spojrzała w górę i napotkała zielone oczy.
- Dlaczego się tak cieszysz ? -spytała chabrowo oka.
- Bo jesteś !..

~~

No na razie część 1 ! xD

No niezłe ; ) Masz talent !!! Kocham was wszystkich buziaczek

Ona napisała o mnie i o sobie. *.*
ŚLICZNIE, moja Ty patafianko kochana! ^.^
Podoba mi się ta historia! Ona będzie taka realistyczna niedługo, że ho ho ho!
Ja może też tu swoją wstawie. Tak. Tu mogę szybciej wstawić niż na blogu. xD
Ale nie wpadłam na pomysł jak Ty, żeby wstawić czat. [Kiedyś będzie trzeba kawałek naszej rozmowy tu wstawić. >.>]

No pewnie Ai ; ) Chciałabym zobaczyć jak wyglada ta Wasza rozmowa ;) Heh

Oooo... Chcesz dostać zawału? XD
Roiło by się od pipciów i patafianków. Nie no joke. XD

Po Tobie Ai wszystkiego można się spodziewać . Tak samo jak po mnie ...

No wiesz. Ja jestem dziwna. Dziwna to potęgi!
Ale ej.. Nasze rozmowy są.. są wspaniełe. Mi się podobają. x_D
Nosz te offtopy jedne. Kochane, wszędzie się pojawią. xD

Ty to jesteś ; ) Normalnie jeśli chcesz wiedzieć Ty też dużo o mnie nie wiesz ..
Gdybyś wiedziała ...